DEKLARACJA
KATMANDU O GÓRACH
MIĘDZYNARODOWY
ROK GÓR 2002
Preambuła
Międzynarodowe
Seminarium o Górach, zorganizowane w Katmandu (Nepal) w
dniach 6-8.03.2002 r., zostało otwarte przez Jego
Królewską Wysokość Gyanendrę Bir Bikrama Shah Deva i
poprzedzone przemówieniem Ekscelencji Premiera.
Zorganizowała je Królewska Nepalska Akademia Nauk i
Technologii (RONAST) we współpracy z Ev-K2-CNR z Włoch
i przy sponsoringu Międzynarodowego Ośrodka
Zintegrowanego Rozwoju Gór (ICIMOD), IUCN – Światową
Unię Ochrony Przyrody, Trust Ochrony Przyrody króla
Mahendry (KMTNC), Szwajcarską Agencję Rozwoju i
Współpracy (SDC) i Światową Fundację Dzikiej
Przyrody (WWF). W seminarium aktywnie uczestniczyły 224
osoby reprezentujące ponad 75 narodowych i
międzynarodowych organizacji z 20 różnych krajów,
obejmujących główne systemy górskie, jak Himalaje,
Alpy, Góry Skaliste, Andy i inne samodzielne łańcuchy.
Spotkanie było przesycone nadzieją na lepsze
środowisko górskie w przyszłości, ale też nie
krępowało się przedstawiania problemów wyzwań. Góry
dla niektórych są wieloma możliwościami rekreacji,
zasobami dla innych, uświęconymi miejscami pielgrzymek
i estetycznego krajobrazu dla jeszcze innych, ale
najważniejsze jest, iż są one domem dla wielu ludzi
zróżnicowanego dziedzictwa. Uznając tę
różnorodność stanowiącą cechę wyodrębniającą
regiony górskie i ich ludzi seminarium czyni
następującą deklarację:
- Podtrzymanie
Wcześniejszych Deklaracji: To Międzynarodowe
Seminarium o Górach – Katmandu 2002, ponawia
wcześniejsze deklaracje, a to Deklarację
Katmandu 1982 o Działaniach Górskich,
Deklarację Meridy o Andach 2001 i Deklarację
Międzynarodowego Sympozjum Uniwersytetu Narodów
Zjednoczonych o Ochronie Ekosystemów Górskich
2002. Podtrzymujemy te wcześniejsze wezwania do
ochrony górskiego środowiska i wyrażamy swój
niepokój jej mało efektywnym wdrażaniem.
- Edukacja Górska:
Górskie okolice świata mają poważne problemy,
które wymagają pilnej uwagi rządów, uczonych,
cywilnych społeczności, jak również liderów
gospodarki. Góry też przedstawiają ogromne
perspektywy materialnych i duchowych korzyści
dla wszystkich stałych mieszkańców tej
planety. Uznawanie problemów i perspektyw gór
musi być zapewnione na wszystkich poziomach, od
zwykłych ludzi dostaw usług i działania, do
polityki planowania i decydowania. Świadomość
taka może powstawać tylko wtedy, jeżeli
górskie sprawy są włączane wyraźnie w
formalne i nieformalne programy edukacyjne i
czynione są specjalne wysiłki dla dostarczania
efektywnej informacji środkom masowego przekazu.
Dla tego celu nowoczesna technologia informacji,
jeśli wprowadzana rozsądnie, może przynosić
znaczące korzyści dla górskich wspólnot.
Seminarium to rekomenduje organizowanie i
wzmacnianie skarbnicy górskiej wiedzy i
uczynienia ją dostępną górskim mieszkańcom i
uczniom, lokalnie jak również na arenie
międzynarodowej między górskimi regionami.
- Budując
Nowoczesną Naukę o Górach: Zebranie to uznaje,
że lepsza wiedza jest wstępnym warunkiem
dobrego decydowania dla ulżenia wzrastającego
nacisku na górskie ekosystemy i ich społeczne
otoczenie. Czyni to specjalny apel do
międzynarodowych i narodowych naukowych
wspólnot, aby przesuwać dalej granicę
górskiej wiedzy zarówno w naukach
przyrodniczych, jak i społecznych dla
harmonizowania egzogenicznych-zewnętrznych
(globalizacja) i endogenicznych-wewnętrznych
(lokalność) sił dla poprawy warunków tych,
którzy mieszkają w górskich regionach.
Ponieważ społeczna bogata rozmaitość
górskich regionów zachowuje jeszcze systemy
tradycyjnej wiedzy, spotkanie to odwołuje się
do nowoczesnej nauki o górach, która bazuje na
systemach tradycyjnej wiedzy i wzmacnia je bez
przemieszczania niemożności.
- Etyka i Góry:
Rozmowy o przeszłym rozwoju ogniskowały się na
górach, jak bazę zasobową eksploatować dla
ogólnej pomyślności. Uznając potrzebę
poprawy wykorzystania zasobów w górach,
spotkanie to silnie odwołuje się dla
stanowiska, że górom też trzeba coś dawać.
Jest to czas, że ci, którzy mieszkają w
górach i zależni są od gór, jak również ci,
którzy odwiedzają je, powinni myśleć o nich i
działać dla nich, mogą zrobić dla zachowania
i ochrony z natury kruchego ekosystemu, który
podtrzymuje nasze materialne i estetyczne
potrzeby. Smutno dzisiaj, że dużo górskich
regionów jest teatrem zbrojnych konfliktów i
gwałtów. Bez pokoju nie ma żadnego rozwoju
górskich regionów. Seminarium to apeluje o
pokój w górach.
- Praktyki
Rolnicze: Większość górskich obszarów jest
już na granicy rolnictwa ekstensywnego,
wykorzystującego rozmaite techniki tradycyjne.
Spotkanie to rozumie dzisiejsze wyzwanie, by
ulepszać rolniczą produkcję bez dalszej szkody
do bioróżnorodności, zapobiegać stracie gleby
i składników odżywczych roślin, i odwracać
degradację środowiska. Biotechnologiczne
narzędzia, takie jak hodowla tkanek,
przenoszenie embrionów, techniki biologii
molekularnej i rolnictwo ekologiczne z efektywnym
użyciem makro- i mikroorganizmów mogą, jeśli
rozsądnie użyte, dostarczyć górskiemu
rolnictwu nowych środków poprawy
produktywności w ekologiczny sposób. Odkąd
rolnictwo górskie jest symbiotycznie związane z
agro-leśniczym i wyżynnym pasterstwem, wyzwanie
harmonizowania górskiego rolnictwa ze
środowiskowymi związkami leży w rozpoznawaniu
i wzmacnianiu wspólnoty leśnictwa i praktyk
hodowlanych, łącząc je w jedną całość z
rozwojem równoważonym leśnych produktów
niedrewnianych.
- Zachowanie
Bioróżnorodności: Podstawowe wyzwanie ochrony
biozróżnicowania w górach ma cofać straty
lasów, jak również terenów podmokłych i
wodnych środowisk, i czynić je bezpiecznym dla
wszystkich form życia. Seminarium to, oparte na
rewidowaniu polityk ochrony biozróżnicowania,
czyni silny apel o wsparcie skonsolidowanych
wysiłków parków narodowych i obszarów
ochronnych dla promowania efektywnych środowisk
i korytarzy między środowiskami, by
podtrzymywać zagrożone najważniejsze gatunki,
jak również inną florę i faunę. Seminarium
popiera też pojęcie i praktykę rejestracji
biozróżnicowania, włączając tę ze
skodyfikowanych i nieskodyfikowanych systemów
wiedzy o górskich regionach jako środków
zapobiegania stratom biozróżnicowania, jak
również ochrony praw i systemów tubylczej
wiedzy górskich wspólnot. Seminarium odwołuje
się do liderów biznesu i przemysłu dla
wspólnego wypracowania i wdrożenia
"zielonego audytu" produkcji razem ze
wspólnotą ochrony.
- Górska Dynamika
i Geologia: Podczas gdy góry określa się jako
bogate w zasoby mineralne, ani nie wiadomo o nich
systematycznie, ani ludzie gór nie korzystają
ekonomicznie z ich eksploatacji. Przeciwnie,
mieszkańcy górskich regionów przeważnie
cierpią od częstych katastrof naturalnych,
takich jak trzęsienia ziemi, obsunięcia ziemi,
powodzie, wybuchy wulkaniczne i powodzie z
lodowcowych jezior. Właściwe warunki
geologiczne i klimatyczne, będące głównymi
przyczynami takich nieszczęść, po głębszych
studiach naukowych nad różnymi aspektami
geologii i klimatu są zasadnicze dla zrozumienia
i łagodzenia tych nieszczęść. Spotkanie to
wzywa do lepszego dzielenia się wiedzą,
wrażliwością ku geologicznej równowadze w
interwencjach rozwojowych i zwiększania
intensywności współpracy badawczej między
badaczami Ziemi pracującymi nad górskimi
regionami. Odnosi się to do zainteresowanych
rządów, by ułatwiały takie interakcje.
- Zarządzanie
Zasobami Górskimi: Pionowość w górskich
okolicach jest przyczyną zarówno estetycznej
radości, jak i wyczerpującego trudu. Odkąd
regiony górskie są bogate we wszystkie cztery
większe źródła odnawialnej energii
(hydroenergia, wiatr, energia słoneczna i
biomasy), polityka rozwoju musi być lepiej
powiadamiana o rozmaitości żądania wody i
energii w specyficznych górskich niszach.
Odpowiednia infrastruktura, rozwinięta dla
specyficznych potrzeb, może wielce przez
stosowną technologię łagodzić zgubne aspekty
górskiego życia przez użytkowanie
prawidłowego rodzaju energii dla prawidłowego
celu przez wybór prawidłowej technologii. Jest
to konieczne zarówno dla zachowania, jak i
rozwoju górskiego środowiska, szczególnie
zasobów jego wody i biomasy, w ten sposób, że
uznaje się ich kluczową rolę w cyklu
hydrosferycznym i w życiu tak ludzi gór, jak i
nizin. Wiele z tego może być zapewnione przez
system rządzenia, który popiera miejscowe
podejmowanie decyzji i regulację.
- Badania Medyczne
Dużych Wysokości: Życie na dużych
wysokościach podlega biofizycznemu stresowi.
Ludzie mieszkający w regionach górskich
dostosowywali się do tych warunków razem z
florą i fauną regionu. Nauki medyczne
potrzebują poszerzać horyzonty swoich badań
dla lepszego rozumienia ludzkiej fizjologii w
tych ekstremalnych warunkach. Wiedza ta jest
użyteczna nie tylko dla mieszkańców gór, ale
też dla tych z równin i, być może, w innych
ekstremalnych warunkach fizycznych, takich jak
okolice polarne i przestrzeń kosmiczna. W tym
poszukiwaniu systemy tradycyjnej wiedzy
medycznej, jak Ayurveda itd., też powinny być
uwzględniane. Każdego roku tysiące turystów
wysokogórskich i entuzjastów, w towarzystwie
wielu biednych tragarzy, odwiedza regiony na
dużych wysokościach bez wiedzy o górskich
chorobach, który mogą być zagrożeniem życia,
jeżeli wcześniejsze znaki ostrzegawcze nie są
zauważane. Naprawdę, wielu umiera każdego roku
przez to cierpienie i jego komplikacje. Praktyka
medyczna w regionach górskich, o ile pierwotnie
dążyła głównie do dostarczenia lepszej
opieki medycznej ludziom mieszkającym w
odległych regionach górskich, musi teraz w tym
samym czasie koncentrować się na zabiegach
zapobiegawczych pośród pielgrzymów, tragarzy i
turystów.
- Dziedzictwo
Kulturalne i Ekoturystyka: Rozmaite kulturalne i
naturalne dziedzictwa gór są tradycyjnie
między sobą powiązane. Siły kulturalne są
wpływowymi czynnikami w utrzymywaniu obszarów
chronionych i przyciągającymi ekoturystycznych
gości do gór. Dlatego, równoważona
ekoturystyka powinna być popierana dla
bezpośredniego przynoszenia korzyści miejscowym
wspólnotom, tak aby kontynuowały one utrzymanie
ich kulturalnego i przyrodniczego dziedzictwa dla
przyszłego pokolenia. Dla uczynienia tego
seminarium to apeluje do wszystkich rządów o
zaangażowanie dla zapewnienia, że znacząca
część dochodu generowana przez ekoturyzm jest
zwracana miejscowym wspólnotom.
Tłumaczył:
Krzysztof
R. Mazurski
|