Wszyscy jesteśmy ludźmi gór

Nieważne czy mieszkamy na poziomie morza, czy na największych wysokościach, wszyscy jesteśmy ludźmi gór. Jesteśmy związani z górami, i góry wpływają na nas na więcej sposobów, niż to sobie możemy wyobrazić. Góry dostarczają większość czystej wody, są takim samym - lub większym - rezerwuarem różnorodności biologicznej jak pozostałe obszary Ziemi, i na koniec, są domem dla jednego na dziesięciu ludzi. Jednakże wojna, ubóstwo, głód, zmiany klimatu i zniszczenie środowiska zagrażają sieci życia wspieranej przez góry.
Międzynarodowy Rok Gór jest okazja dla przedsię wzięcia kroków aby chronić górskie ekosystemy, szerzyć pokój i stabilność w górskich regionach, i pomóc ludziom tam mieszkającym zrealizować ich cele i aspiracje. Dbając o góry świata, pomagamy zapewnić długotrwałe bezpieczeństwo i przetrwanie wszystkiego tego, co jest z nimi związane, włączając w to nas samych. (Deklaracja programowa na stronie internetowej Międzynarodowego roku gór)

Najwyższe wzniesienie na terenie Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka, a zarazem drugi najwyższy szczyt w okolicach Poznania (po Górze Moraskiej) liczy 143 m n.p.m. Jest to urozmaicony kompleks leśny, bogaty pod względem przyrodniczym, z dużymi różnicami wysokości. Leży w paśmie środkowopoznańskiej moreny czołowej, 2 km na wschód od przełomowej doliny Warty. W roku 1242 Dziewicza Góra wraz z okolicznymi włościami na mocy fundacji Przemysła I stała się własnością cysterek z Owińsk. Od nich pochodzi pierwotna nazwa góry: Dziewcza Góra, przekształcona później na Dziewiczą Górę. Szczyt i jego otoczenie porośnięte są pięknymi lasami - drzewostany składają się z sosny i prawie wszystkich gatunków rodzimych drzew liściastych. W kilku partiach rosną wiekowe dęby o obwodach przeszło 4 m. Bardzo bogaty jest świat roślin, zarówno leśnych jak i łąkowych, stepowych a nawet górskich. Stwierdzono tu występowanie ok. 700 gatunków roślin naczyniowych oraz ok. 130 gatunków mchów i wątrobowców. W lasach między Dziewiczą Górą a Czerwonakiem stwierdzono występowanie czerwca polskiego, owada żyjącego w korzeniach drzew, w średniowieczu hodowanego dla produkcji czerwonego barwnika. Podobno w średniowieczu cysterki z Owińsk hodowały go na Dziewiczej Górze.[powrót]

[Strona główna]